HANIMELİ ÇİÇEĞİ (LONİCERA)

HANIMELİ ÇİÇEĞİ
LONİCERA

Kuzey yarım kürede geniş bir alanda doğal olarak yaşarlar ve yaklaşık 200 türü vardır. Genellikle yazın yeşil, bazı türleri ise her dem yeşildir.

Sarılıcı ve çalı formunda olabilirler. Birçok türün çiçekleri çok güzel kokuludur.

Hanımeli ( Lonicera ) Bitkisinin Üretimi
Üretim yöntemlerinde çalı formunda olanlar ve sarmaşık durumunda olanlar arasında farklılıklar vardır.
Çalı formunda olanlar çelikle üretilir. Ekim ayında 20–25 cm uzunluğunda hazırlanan çelikler soğuk yastıklarda köklendirilirler. Eğer çelikler kasım veya daha sonra hazırlanırsa direkt olarak açık araziye dikilebilirler. Soğuk yastıklarda köklenen çelikler ilkbaharda sökülerek 15x15 cm aralılarla geliştirme yastıklarına dikilirler.

Diğer bir yöntem ise haziran-temmuz aylarında o yılki sürgünlerden hazırlanan 10 cm uzunluğundaki çeliklerin alçak tünellere veya soğuk yastıklara dikilmesidir. Sonbaharda köklenen çelikler sökülerek açık araziye dikilirler ve 1 yıl burada geliştirilirler. Sarmaşık formundaki bitkilerde çelikle üretilir. Ancak alınma zamanlarında ve uygulama şekillerinde farklılıklar vardır. Haziran ayında kuvvetli gelişen sürgünlerden tek gözlü olarak çelikler hazırlanır. Hazırlanan bu çelikler % 8’lik toz IBA ile muamele edilerek alçak tünellere dikilirler. Sonbaharda % 60–75 oranında köklenme elde edilir. Köklenen çelikler 8’lik saksı veya poşetlere dikilerek kışı geçirmek üzere soğuk seralara alınırlar.

Bu şartlarda gelişme erken başlar ve nisan sonunda bitkiler 50 cm boya gelir. Tünelde köklenme soğuk yastık veya plastiğe göre daha avantajlıdır. Burada çelikler sonbahar sonu, kış başına kadar tutulurlar. Soğuk seralarda yer bulunmadığı durumlarda çelikler ilkbahara kadar tünellerde muhafaza edilebilirler. İlkbaharda ise saksılara alınarak gelişmelerine devam ederler.

Sarmaşık hanımelleri bundan başka ekim ayında hazırlanan çelikler ile de üretilirler.
Çelikler 10–15 cm uzunluğunda o yılki sürgünlerden alınır. Alınan bu çelikler % 8’lik toz IBA ile muamele edilerek soğuk yastıklardaki karışımlara dikilirler. Bu karışım 2 kısım peat + 1 kısım kumdan oluşur. Köklenen çelikler ilkbaharda sökülür ve 8’lik saksılara dikilerek dışarıya alınırlar.

Hanımeli ( Lonicera ) Bitkisinin Ekolojik İstekleri
Toprak istekleri yönünden seçici değildirler. Fakat nemli toprakları daha çok severler. Çalı formunda olanlar güneşli alanlarda, sarılıcı olanlar ise gölgeli ortamlarda iyi gelişir.

Hanımeli ( Lonicera ) Bitkisinin Peyzajda Kullanımı
Pergola ve duvarların örtülmesinde ve bezenmesinde kullanılır. Kent koşullarına da dayanıklıdır. Çiçeklerinin güzel kokusu bakımından süs değeri fazladır.

Köklerin gölgede, diğer kısımların güneşte olması istenir. Yer değişikliğine dayanıklıdır.

Hanımeli ( Lonicera ) Bitkisinin Önemli Türleri
Lonicera periclymenum (orman hanımeli): Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yaşar. Kuvvetli büyüyen, yazın yeşil, sarmaşık formundaki bitkilerdir. 3-6 m yüksekliğe kadar tırmanabilir. Genç dalları tüylü ve çıplak, yaprakları elips biçimindedir. Üst yüzeyi koyu yeşil, 4-6 cm uzunluğundadır. Çiçekleri saplı, bileşik salkım durumunda, krem beyaz renkli ve çok güzel kokuludur. Haziran-ağustos aylarında çiçek açarlar.

Toprak isteği bakımından kanaatkârdır. Asidik, besince zengin, humuslu, kumlu killi, iyi drenajlı ve serince topraklarda iyi gelişir. Ilıman ve rutubetli koşullarda iyi yetişir. Genç bitkiler kuraklığa dayanıklıdır. Yaz sonu yarı olgun odun çelikleri ile camekânlarda, kasım ayında odun çelikleri ile serada ve sonbaharda daldırma ile üretilir. Çimlenme engelinden dolayı tohumla üretim tavsiye edilmez.

Lonicera x tellmanniana (sarı hanımeli): Yazın yeşil yaprakları 10 cm uzunluğunda, eliptik-ovalimsi biçimlidir. Yaprakların üst yüzeyi önce zeytin yeşili ve daha sonra koyu yeşil, alt yüzü beyazımsı renklidir. Erken süren sürgünleri sarı esmer renklidir. Çiçekler mayıs-temmuz aylarında açar. Çiçek renkleri koyu portakal sarısı, 4–5 cm uzunluğunda, uzun ve çiçek kuruluşu kepçemsi durumludur. Orta hızda büyür. Maksimum 5–6 m boy yapar.
Rutubetli, hafif ıslak, iyi drenajlı ve humuslu topraklarda iyi gelişim gösterir. Ilıman iklim koşullarında iyi gelişir.